บทที่ 415

พอได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของหลี่มู่ถิงก็เปลี่ยนไป

เขาหันกลับไปมองฉินเย่แวบหนึ่ง เมื่อเห็นฉินเย่พยักหน้าให้เขา หลี่มู่ถิงถึงได้ถอยไปอยู่ข้างๆ

เมื่อไม่มีใครขวางกั้น ในที่สุดสายตาของเสิ่นอวิ๋นอู้ก็สบเข้ากับสายตาของฉินเย่ในอากาศ

สายตาของทั้งสองสบกันอยู่ครู่หนึ่ง ฉินเย่ก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “พวกคุณออกไปก่อน”...